به قصد کُشت می زد

مرا دشمن به قصد کُشتمی زد

به جسم کوچک من مُشتمی زد

هرآن گه پایم از رهخسته می شد

مرا با نیزه ای ازپُشت می زد

توئی ماه من و من چونستاره

غمم گشته پدرجان بیشماره

اگر روی کبودم را تودیدی

مکن دیگر نظر بر گوشپاره

بیا بشنو پدرجان صحبتمرا

غم تو بُرده از کفطاقتم را

دو چشم خویش را یکلحظه وا کن

ببین سیلی چه کردهصورتم را

سیدهاشم وفایی