شعر شهادت حضرت عباس (ع)
تن پاشیده
این چه ماهی ست که خون صورت او پوشیده ؟
این چه نخلی ست به صحرای عطش خشکیده ؟
این چه سروی ست تبر خورده شکسته ساقه ش ؟
این چه یاسی ست که عطرش همه جا پیچیده ؟
به مقامش شهدا روز جزا غبطه خورند
این علمدار که بازویش علی بوسیده
درد این است که سردار به خاک افتاده
هر که از راه رسیده زده , تن پاشیده
بیشتر تیر فرو رفته میان بدنش
هرچه از درد به خون روی زمین غلطیده
از کجای بدنش تیر برادر بکشد ؟
از سر و سینه کشد ؟ یا ز دهان و دیده ؟
شد شکسته کمرش , وای حسین آمد و دید
پلک سقا به نوک تیر سه پر چسبیده
رضا رسول زاده