خانه ات آباد…حسین

“تا مسیرم به درِ خانه ات افتاد…حسین”
“خانه آباد شدم خانه ات آباد…حسین”

نه کلاسی نه کتابی نه قلمخانه و مشق
قلم و مشق و کلاسِ من و استاد…حسین

دل و دین داشتم و صبر و قراری ، همه را
مهر طوفانیِ تو داده سویِ باد…حسین

صید دام تو شدم عزّت و جاهم دادی
جان فدای کرمت حضرت صیاد…حسین

دل نالایق من تا به غمت گشت اسیر
تازه شد شهرت من بنده ی آزاد…حسین

گر که خوبم اگرم بد به تو من محتاجم
جان زهرا مبرم یک نفس از یاد…حسین

قسمتم کن سفری جنت بین الحرمین
با غبار حرم و صحن گوهرشاد…حسین

 داریوش جعفری