سالار زینب(س)
با خدا در حرمت از چه نیایش نکنم
باز همنالهء من شو که فروکش نکنم
چقدر حرف تلمبار شده روی دلم
تو بگو میشود از چشم تو خواهش نکنم؟
حرفهایی زده مادر که بهم ریخته ام
می شود موی تو را باز نوازش نکنم!
نرو وقتی که شود معجر من دست به دست
التماس دو سه تا قلدر سرکش نکنم
تو به من دل بده تا اینهمه منت نکشم
بغلم کن که در این معرکه حسرت نکشم
من اگر رو به برادر نکنم پس چکنم؟
پیش تو چارهء معجر نکنم پس چکنم؟
نورچشمم! شب آخر چه بهم ریخته ای
دیده بر غربت تو تر نکنم پس چکنم؟
تا که خود، پیش منی، محرم من کاری کن
چارهء بردن زیور نکنم پس چکنم؟
خواهری فلسفه اش خرج برادر شدن است
کار من کرببلا نائب مادر شدن است
چه کنم تا در ازای ری و گندم نروی
چه کنم تا که تو زیر لگد و سُم نروی
چه کنم نیزه و شمشیر به جسمت نخورد
چه کنم دست به دست همه مردم نروی
سنگها مال من و پیکر من تا که دمی
تک و تنها وسط سیل تهاجم نروی
من خودم یک تنه دنبال سرت می آیم
که تو در گودی خون بین تلاطم نروی
حنجر تو بِبُرد، حنجر من می سوزد
خیمه آتش که بگیرد، پر من می سوزد
رضا دین پرور