شعر ولادت امام جواد (ع)

سفره جود و کرم

کیست امشب سفره جودش به پاست
جود گفتم پس جواد ابن‌الرضاست
کیست جزاوجود حق را جلوه‌گر
آنکه حیران مانده از جودش بشر
او سراپا خیر و مهر و رحمت است
رأفت حق بر امام رأفت است
ضامن آهو نصیبش نور شد
غصه و غمها ز قلبش دور شد
حضرت حق از سر عشق و صفا
جود خود را داده کامل بر رضا
معدن گنجینه‌ها پیدا شده
کوری دشمن رضا بابا شده
حق‌تعالی باب رحمت را گشود
کشف گشت معدن لبریز جود
آمدآنکه که جود در بنیاد اوست
جود ارث خالص اجداد اوست
سربه تعظیمش فرود آورده عرش
زیر پایش بال حور العین فرش
از نگاهش زشت زیبائی شود
کل عالم حاتم طائی شود
چشمهء رحمت به نامش متکی ست
اوهمان زنجیره نسل علیست
گر نمی‌بود او امامت هم نبود
بی ولای او ولایت هم نبود
بارش لطفش زِهر ابری فزون
نام او در دفتر شیعه ستون
برتر از اندیشه و افکار اوست
سدّ لبریز و ذخیره دار اوست
حوض احسانش بود پهن و عمیق
بر رکاب دل نشسته چون عقیق
فصل نو در مصحف اسلام اوست
صاحب هر اختیار تام اوست
کل عالم در ثنای او زبان
غیرحق هر کس به مدحش ناتوان
بهر شیعه در مقام جستجو
نیست مولودی مبارک‌تر از او
او گل ریحانه و خوش‌ظاهر است
باطنش هم صاف و پاک و طاهر است
در بساط عشق‌بازی از نیاز
کعبه می‌خواند به سمت او نماز
رخصت لیل و نهار و زندگی‌ست
بی تقارن در مقام بندگی ست
مست عطر ناب انفاسش هواست
خاک زیر پای او نرخ طلاست
تا قدم‌هایش براین عالم نشست
رونق بازار خوبی‌ها شکست
گرچنین ماه رجب شد سرفراز
از وجودش کرده کسب امتیاز
آمد آنکه سفره داری کار اوست
جود و احسان بنده دربار اوست
دیدگانش دل‌ستانی می‌کند
با گدایان مهربانی می‌کند

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا