شعر روضه حضرت زهرا(س)

داغ تو را بهانه گرفتم گریستم
از قبر تو نشانه گرفتم گریستم

یک گوشه از محلّه ی غم آشنای تو
با یادت آشیانه گرفتم گریستم

ازکوچه های شهر گذشتم یکی یکی
وقتی سراغ خانه گرفتم گریستم

باماجرای هیزم و آتش دلم شکست
یک روضه محرمانه گرفتم گریستم

گوشم شنید آه تورا بین شعله ها
تا ردّ تازیانه گرفتم گریستم

مقتل نوشته شانه ات از کار مانده بود
بر موی خود که شانه گرفتم گریستم

مضمون تو عنایت محض است بی گمان
تا حس ّ شاعرانه گرفتم گریستم

محمدحسن بیات لو