شعر وروديه محرم
عزیزم حسین
عمری مرید میکده و مست باده ایم
مستانه ،دل به حضرت معشوق داده ایم
قبل از سِر شتَن گِلِمان مفتخر شدیم
در کوى عشق، نوکرِ این خانواده ایم
جائى که جبرئیل ، ز خدّام این در است
ما هیچ تر ز هیچ و یکی عبد ساده ایم
ما تازه با غم تو نگشته ایم آشنا
آقا کنیز زاده تو بنده زاده ایم
یا ایها الحسین به یک موى تو قسم
تا زنده ایم پاى رهت ایستاده ایم
بزم مصیبت تو به هر قیمتی بپاست
مابا خدا سرِ تو حسین هم اراده ایم
وقتى شهید، تا به مقام شهود رفت
ما را بگو که تازه در آغاز جاده ایم
با عشقِ اینکه روزى از اینجا گذر کنى
صورت به تربتِ حرمِ تونهاده ایم
حق گریه را به نام شما افریده است
ما فیض گریه را به دو عالم نداده ایم
ما را ز جام گریه لبالب نوشته اند
ما را غلام حضرت زینب نوشته اند
قاسم نعمتی