علی جانم

از نسل ابراهیمی و رفتست
دوش نبی در زیر پای تو
یک روز میفهمم که چرخیدست
هفت آسمان زیر عبای تو

ای عشق از آوازه ات سرمست
باید طوافت کرد چون بودست
راه میان کعبه و مسجد
از ابتدا تا انتهای تو

من دوست می دارم تو را بسیار
مثل حدیث ناب ((یوم الدار))
آه ای ((حدیث منزلت)) بگذار
تا من کنم جان را فدای تو

محتاج محتاجم به تو محتاج
جای تعجب نیست در معراج
حتی خدا پیش رسول خود
گفته سخن ها با صدای تو

هم فرق تو هم سینه ی کعبه
دارد شکافی مشترک یعنی
تو زخم ها خوردی برای او
او زخم ها خورده برای تو

یادت میاید جای پیغمبر
در بسترش خوابیدی و او ماند؟!
ای کاش آن شب هم کسی میرفت
در مسجد کوفه به جای تو…

محسن کاویانی