شعر مدح امام حسين (ع)
کرب و بلا
دست ما و عطای کرب و بلا
درد ما و دوای کرب و بلا
مینویسم نمیرسد هرگز
شأن مکه به پای کرب و بلا
انبیاء بزرگ می باشند
دوره گرد و گدای کرب و بلا
سِیر یعنی قدم زدن بین
کوچه پس کوچه های کرب و بلا
با چه عشقی قدیم می دادند
دستشان را به پای کرب و بلا
کاش میشد مرا حساب کنید
سگ کهف الورای کرب و بلا
وقت مردن مرا بگردانید
دور صحن و سرای کرب و بلا
به نگاه رباب مدیونند
همه ی آب های کرب و بلا
کاشف الکرب سیدالشهدا
چه کشید از بلای کرب و بلا
چهارده قرن گریه میگیرد
روضه ی بوریای کرب و بلا
مادری هی بُنَیَّ میگوید
میرود هر کجای کرب و بلا
شد سرازیر سمت یک گودال
دشمن از جای جای کرب و بلا
تشنه لب بود و لحظه ی ذبحش
گرم تر شد هوای کرب و بلا
شعر از گروه “یا مظلوم”