یا ابوفاضل

این آبها شبیه تو دریا ندیده‌اند
مانند دستهای تو سقا ندیده‌اند

سرنیزه‌ها به قدِ رشیدت نظر زدند
حق داشتند خوش قد و بالا ندیده‌اند

این تیر را که خورده به چشمت حلال کن
این تیرها که چشمِ دل آرا ندیده‌اند

برخیز و تا به خیمه مرا با خودت ببر
طفلان من شکستن بابا ندیده‌اند

پُشتم شکسته ، زوتر از من حرم برو
نامحرمان هنوز حرم را ندیده‌اند

داری چرا شبیه حسن گریه می‌کنی
چشمان تو که کوچه‌‌‌ی زهرا ندیده‌اند

سر را به پام خاطر ام‌البنین مکش
اینقدر پیش فاطمه پا را زمین مکش

حسن لطفی