یا امام صادق (ع)

دشمن کشیده است اگر آتش به خانه اش
اما کسی نسوخته در آشیانه اش

می شد جسارتی هم اگر بین کوچه ها
دیگر کسی نگفته که با تازیانه اش

آماده کرده بود خودش را برای مرگ
جز ذکر حق نبود به لبها ترانه اش

مشغول ذکر و گرم مناجات بود که
کردند بی عبا و عمامه روانه اش

رفتند سوی کلبه ی لبریز رافتش
بردند سوی کاخ ستم بی بهانه اش

اصلا خودِ علیست که با زحمتی زیاد
در کوچه های شهر کشد نان به شانه اش

ما را چه حیدری چه حسینی رسیده بود
آری اگر نبود وجود یگانه اش

ما را اگر که عاشق خود کرده می شویم
مدیون لطف راز و نیاز شبانه اش

گلدسته و مناره و گنبد نشانی است
باید چه کرد در حرم بی نشانه اش

 محمد معین پوریلان