یا کریم

باز هم با رحمتی مشهود بخشیدی مرا
تا که یک «العفو» گفتم زود بخشیدی مرا

اشکهایم راهیِ دریای غفران تو شد
غرق کردی بنده را در جود…بخشیدی مرا

بد شکستم توبه هایم را ولیکن باز هم
تا که برگشتم! شدی خشنود بخشیدی مرا

من گنهکارم ببین پرونده ام سنگین شده
گفتم و با شیوه ای پُر سود بخشیدی مرا

شد حسابم پاک و شد عشقِ تو سودِ این حساب
پاک شد هر قدر عصیان بود! بخشیدی مرا…

تا ابد چشم امید من به تو محدود شد
بسکه بی اندازه نامحدود بخشیدی مرا

خواند در گوشم که برگرد و نرو، توبه نکن
تا که نفْسم را کنی نابود بخشیدی مرا!

 مرضیه عاطفی