مثل خداست رحمت بی انتها ، حسین
مثل دعاست بر لب عشاق ، یا حسین
آری دوعشق جا نشود در میان دل
اما یکیست در دل مستان ، خدا حسین
در عرش و فرش صحبت مخلوق ، کربلاست
حرف گُلِ محافل از آن ابتدا حسین
تک راه روبراهی دنیای پر بلا
این باشد همین و همین کربلا ، حسین
شاید که حشر بهر همین جمعمان کنند
تا که زنیم با دل مضطر صدا حسین
با نیت شفاعت از او خواست آب ، آه
چکمه گذاشت بر لب روح دعا حسین
حامد آقایی