شعر شهادت امام حسین (ع)
آتش گرفت
دید از روی بلندی دلبرش آتش گرفت
زیرتیغ دشنه ها بال و پرش آتش گرفت
دید زیر آفتاب سوزناک کربلا
نیزه نیزه زخم های پیکرش آتش گرفت
داد میزد پای خود بردار مغضوب خدا
از عطش در زیر چکمه حنجرش آتش گرفت
پیش چشمم کم بکوبان-شمر-سررابرزمین
جان زهرا مادرم…مغز سرش آتش گرفت
پابه پای ضربه هایت شمر ملعون کثیف
گوشه ی گودال مقتل مادرش آتش گرفت
خیمه ها ـ تنها حریم حفظ ناموس خدا –
وقت مغرب پیش چشمان ترش آتش گرفت
دختر شیرخدا آیینه دار فاطمه
وای من…در بین شعله معجرش آتش گرفت
علیرضا خاکساری