حجره شلوغ است و کسی هم در نمی آید
دیگر تن تو از پس سم بر نمی آید
از جعده بدتر ام فضل است و کنیزانش
از این همه زن ، یک مسلمان در نمی آید
مگر که صحبت ما صحبت رفاقت نیست ؟
محبت است همه دین و جز محبت نیست
رفیق خوب تو بودی رفیق بد هم من
هزار مرتبه خوردیم چوب و عبرت نیست
در میزبانیِ تو اگر میل و رغبت است
مِهمانی‌ام برای تو اسباب زحمت است
ما در مُضیف خانه‌ی تو قد کشیده‌ایم
این سرگذشتِ اکثر اولاد رعیت است
سلام بر رمضان و به نغمه های دعایش
به لحظه های مناجات و شور و حال و نوایش
سلام من به سحرهای گریه دار غریبش
دلم گرفته دوباره دلم گرفته برایش
کنیزهای تو هستند هاجر و راحیل
غلام حلقه به گوش شماست میکاییل
به افتخار تو خواهد دمید اسرافیل
عروسک دم دستت هزار جبراییل
علی جان پیمبر بود و جانان پیمبرها
علی آقای سلمان بود و مولای ابوذرها
بچرخاند خدا خورشید را دور سر ماهش
به قربان رجب اردیبهشت و مهر و آذر ها
دل ما و عنایت دلدار
سر ما خاک مقدم سردار
سر ما هست تشنه ی این دار
کم ندارید میثم تمار
شبیه عاشقِ مجنون که یار میخواهد
دلم دو خط غزل گریه دار میخواهد
برای تیشه نمی رفت بیستون ، فرهاد
که گاه سینه ی سنگین ، هوار میخواهد
بازارت ای همیشه به رونق… کساد نیست
دست پر اند مردم و حرف از « نداد » نیست
حتی کسی که با همه ی دین مخالف است
سوگند میخورم به تو بی اعتماد نیست
بانوان اهل قم با احترام
حلقه دور محمل بانو زدند
تا نلرزد قلب خاتون حجاز
مردها در محضرش زانو زدند
خواهری جلوه ای ز دلبری است
خواهری ذات عشق پروری است
خواهری قصه ی پیمبری است
خواهری ماجرای دیگری است
تو برای همه ی مردم دنیا هستی
تو حسین همه ای انقدر آقا هستی
همه ی خلق اگر پشت به من کرد ، کند
جای مردم چقدر فکر غم ما هستی