شعر مدح و مناجات حضرت زينب (س)

نورِ ماهِ آسمان

عفّت و عصمت تماماً در رکابِ زینب است
نورِ ماهِ آسمان،زیرِ نقابِ زینب است

عزّت و آزادگی،دل باختن بر وجه الحسین
این همه درک کرامت ها،به بابِ زینب است

احترامش بر تمامِ اهلِ عالم واجب است
این کلامِ حضرت ختمی مآب ِ زینب است

در نَفَس هایش امیر مومنان موّاج بود
خطبه هایِ حیدری چون انقلابِ زینب است

روضه خوان ها را سرو سامان دهد در یک نگاه
افتتاحِ روضه ها اوجِ ثوابِ زینب است

تا محّرم می رسد لب را به شکوه وا کنند
غافلند که نقشه ها ،نقشِ بر آب زینب است

هیئتی حجب و حیا دارد به دور ازهر گناه
این معانی شمّه ای از احتجابِ زینب است

ریشه کن خواهدشد آنکس که ز روضه شاکی ست
دوری از این آستان،اوجِ عقابِ زینب است

تا دمِ مردن بیادِ قتلگه ناله کشید
صحنه های سربریدن ،عکسِ قابِِ زینب است

محسن راحت حق

 

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا