شعر محرم و صفر

آورده ام در شهرتان خاکسترم را
آیات باقی مانده بال و پرم را

تا اینکه نیزه ای بدنش را به خون کشید
گرگی رسید و پیرهنش را به خون کشید

دید چشمش به آسمان وا بود
تشنه بود و میان خون ها بود

وای من خیمه ها به غارت رفت
گیسویی روی نی پریشان شد

زانو بغل گرفت ؛ که بابا بیاورد
یک سر شبیه حضرت یحیا بیاورد

زلف خوش بوی تو بر هم چقَدَر پیچیده
چشم و ابروی تو بر هم به نظر پیچیده

علت غوغای گودی نیزه بود
نیزه ای آمد حسینم را ربود

چه روی ناز و قشنگی چه موی زیبایی
تمام حاصل من گشته ایی تماشایی

گریه را بس کن علی
تاب و توانت میرود
در پی آبی چرا؟
وقت امانت میرود

دشمن از خوف به خود میلرزید
علت این بود اگر پنهان شد

در سن سه سالگی ز جان سیر شدم
از پای پر از آبله دلگیر شدم

ای عمّه بیا ماه دل آرا اینجاست
سر منشاء نور کلبه ی ما اینجاست