شعر ولادت امام سجاد (ع)
پسـر دخـت شـاه ایـران
اهـلزهـدی و اهـل عرفانی
سیـد السـاجدیـن سبحانی
توامـامـی ز بعد بـابـایـت
روح کـل نمـاز و قـرآنی
مـادرت را تـوآبـرو دادی
پسـر دخـت شـاه ایـرانی
تو عـزیـز حسیـنِ زهرایـی
بیـن گهـواره مـاه تابـانی
مادرتگونه هات و می بوسـد
مثـلبابا تـو نیـز خنـدانی
غنچه اتتـا به روی من وا شد
مهر تو دردلـم شکوفـا شد
دلبه لطف تو با صفـا باشـد
بی ولای تـو بی بهـا باشـد
بَه که همنـام مرتضـی هستی
یا علی جـان من فدا باشـد
گر شـدیجز اهل بکایـیـن
سببـش یـاد کربـلا باشـد
کاش امشببقیـع گنبد داشت
کفتـران تـو را هـوا باشـد
قلب زوارتـو شده خون ,کاش
زائرت را حـرم سـرا باشـد
یک بقیع و چهـار قبـر غریب
یک امام زمان و صبـر عجیب
سید محسن حبیب اله پور