بر سینه ی من چنگ که تاثیر ندارد
زیرا ز عطش مادر تو شیر ندارد
در خواب تو دیدم که به خون می تپی اما
گفتم به خودم خواب تو تعبیر ندارد
شعر شهادت ابن الحسین
بس کن رباب نیمه ای از شب گذشته است
دیگر بخواب نیمه ای از شب گذشته است
کم خیره شو به نیزه , علی را نشان نده
گهواره نیست دست خودت را تکان نده
عاقبت بر سینۀ تو جا گرفت
آنکه آخرسر تو را از ما گرفت
همره خود دشنه ای آورده بود
در همان دم ماجرا بالا گرفت
گفتند که بابای تو تنها شده اصغر
در زیر غم و غصه قدش تا شده اصغر
پلکی بزن و چشم گشا تا که ببینی
چشم پدرت ساحل دریا شده اصغر
داغی است بر دلم که تسلا نمی شود
دیگر لب اذان گوی من وا نمی شود
بر سینه از فراق جگر گوشه ی عزیز
زخمی است تا ابد مداوا نمی شود
تیر نگذاشت که یک جمله به آخربرسد
هیچ کس حدس نمی زد که چنین سر برسد
پدرش چیز زیادی که نمی خواست , فرات
یک دو قطره ضرری داشت به اصغر برسد ؟
کربـلا آتش به جــــــان آسمانـــــها مـــــی زند
کودک بی شیـــــــــــر را بر دست بابا می زند
شیرخــــــــــواره آمده میــــــــدانُ تیرُ حــــرمله
طعنه بر حرف حسین و مشکِ سقا می زند
کاش این قبر تو گم باشد و پیدانشود
اگرم شد سر نبش قبر بلوا نشود
از تو گهواره ای مانده ببرندش غارت
ولی ای کاش سر راس تو دعوا نشود
در آن زمان که کودک من شیرخواره بود
با هر بهانه ای دل من از شما سرود
هی قصه گفتمش که – لالا علی علی –
در وقت خواب قصه بجز کربلا نبود
ای تیر! کجا چنین شتابان؟…آرام
قدری به کمان بگیر دندان…آرام!
ای تیر!به حرفِ حرمله گوش نکن!
برگرد…نرو تو را به قرآن…آرام
عارفه دهقانی
باقی ست ز پیکر تو تنها نیمی
در محضر حق تو بهترین تقدیمی
اجزای تو را در همه جا میبینم
ای کاش که می رسید ابراهیمی
عارفه دهقانی
راحت بخواب حاجیِ شش ماهه ی حرم
درکم کنای پسر که به والله مادرم
عمّو که رفت , گفت به خواهر برادرت
من می روم برای شما آب آورم