ای چشم هایت مرهم دلها , پیش تو باید خون جگر آمد
شد درد هایش کمتر از پیشش , هرکس که پیشت بیشتر آمد
ای صورت ماه تو گندم گون , ای مژه های چشم تو پر خون
ای عاشقت مجنون تر از مجنون , صبر من بیچاره سر آمد
نه! درد من این نیست اینجا تو , خیلی غریبی –درد من این است
در روضه های مجلس ما نیز , نام تو خیلی مختصر آمد
از غربت این شهر دلگیرم , در کاظمین بی تو می میرم
شکر خدا بوی خوش مشهد , با کفتران نامه بر آمد
حس میکنم که سر در آورده , باب الجواد مشهد از اینجا
با چشم تر هرکس از آن در رفت , در این حرم با چشم تر آمد
وقتی به بالین پدر رفتی , هی روضه ی مکشوفه میدیدی
هی روضه از روز دهم وقتی , بابا به بالین پسر آمد
شد کربلایی شعر من حالا , اصلاً نمیدانم چرا اما
من شک ندارم کربلایی شد , هرکس به عشقت مفتخر آمد…
محسن کاویانی