رحمت کثیر حسین

بهشت جلوه ای از رحمت کثیر حسین
زمانه ریزه خوار بی نظیر حسین

ز بند غم ز هیاهوی غصه آزاد است
کسی که مرغ دلش شد فقط اسیر حسین

منور است زمین از تلالو نورش
معطر است دل از عطر دلپذیر حسین

بیا که راه سعادت ز شش جهت باز است
 چراغها همه سبزند در مسیر حسین

اگرچه غرق گناهم ولی دلم طفلی ست
که میشود شب جمعه بهانه گیر حسین

خدا کند بنویسند بعد جان دادن
جوان روضه ما شد غلام پیر حسین

محمود یوسفی