شعر روضه حضرت زهرا(س)

چشماشو بست چشمای من رو تر کرد
رفت و منِ بی کس و خون ْجگر کرد
آسمونم دلش برام کباب شـد
بِدون من همسفرم , سفر کرد
شهادتش , جوونی مو شهید کرد
امیدمو یک شبه نا امید کرد
غسلِ تنش , از زیرِ پیراهنش
محاسنِ و موی منو سفید کرد

ملائکه , حال حسن رو دیدن
وا شدن بند کفن رو دیدن
شاهدای خیبر گُشاییم اون شب
لرزیدنِ دستایِ من رو دیدن

خاک غمش رو , دنیا رو سرم ریخت
تویِ دلم , یه دنیا درد و غم ریخت
بشکنه اون پایی که توی کوچه
زندگی مو با لگداش , بِهَم ریخت

گریه ی بی صدام همیشگی شد
مجلس روضه هام همیشگی شد
از وقتی زهـرامو اَزَم گرفتن
بیداریِ شبام همیشگی شد
محمّدقاسمی