غریب شهر مدینه

که گفته شاعر و مداح و روضه کم داری؟
همیشه و همه جا ، جای بر سرم داری

خودم که هیچ ، تبارم همه گدای درت
چقدر گریه به چشمان مادرم داری

لباس مشکی ما را ببین عزیز دلم
ببین تو هم همه جا بیرق و علم داری

اگر چه قبر تو خاکی و بی حرم مانده…
میان سینه ی هر شیعه یک حرم داری

کَرَم چکیده ای از گوشه های چشمانت
میانِ چشمِ پر از مهرِ خود کرم داری

کسی ندید،چه داغی میان سینه ی توست
کسی نگفت که از کوچه درد و غم داری

بگو که کشته تو را داغ سیلی و مادر
چه احتیاج به این ظرف های سَم داری

غریب شهر مدینه تو بین خانه ی خود
زنی به خوبیِ بی بی “رباب” کم داری

پوریا باقری