قاسم ابن مجتبی(ع)

هر چه بر ما می رسد یا از کریمان می رسد
یا که از ذرّیه و از نسلِ ایشان می رسد

بی کرامت روی قولِ دیگران دلخوش نکن
با کرم بر هر گره..امدادِ آسان می رسد

می شود تکلیفِ ما روشن به دستانِ کریم
پشتِ دربِ خانه اش..رونق فراوان می رسد

چنگ زن بردامنِ پاکِ حسن با اعتقاد…
با نگاهش نعمتِ بی حد چو باران می رسد

لحظه ای غافل نشو از قاسم ابن مجتبا..

ازعنایاتِ پسر…الطافِ پنهان می رسد

می کند قسمت میانِ گریه کُن ها..کربلا
قاسم است و زیرِ چترش دل به سامان می رسد

روضه ها ی حضرت قاسم..تماشایی تر است
از لبم گاهی حسن گاهی حسین جان می رسد

این پسر انگار دارد دو پدر …باشد بجا..
گر بگویم غیرتش بر شاهِ مردان می رسد

هم حسینی باشد وهم مجتبایی..تا ابد
از کنارِ مرقدش بوی شهیدان می رسد

 محسن راحت حق