شعر شهادت امام صادق (ع)
چون علی
خانه ام را سوختند و سوخت جانم , چون علی
ظـالـمـان بـستـند مـحکـم بـازوانـم , چون علی
پـابــرهـنـه , سـربـرهنـه , بی عبـا , درکـوچـه ها
می کشاندند و پر از خون شد دهانم , چون علی
حـرمت سـبط پـیمبـر پیشکش , بـر پیری ام
لحظه ای مهلت ندادند و امانم , چون علی
او سوار اسب خود می تاخت , من هم در پی اش
دست بسته , خسته و گریان , دوانم , چون علی
جرم من بر شرع ماندن , راستگویی , عصمتست
مـن حـریف خـار چشم و استخـوانم , چون علی
آه , ای مادر چه دردی داشت سیلی خوردنم؟
قفـل شـد از فرط این سیلی زبانم , چون علی
سر اگر افکنده ام , از شرم یا از ترس نیست
نــای اِســتــادن نــدارد زانــوانـم ,چون علی
اهـل بـیـتـم در هـراس و حـرمـتم ضایـع شده
در عذاب ازچشم های این و آنم , چون علی
حق یـک نـعلـیـن پـوشـیـدن نـدارم ای خـدا
کاش می شد لااقل تنها نمانم , چون علی
یاسرقربانی
سلام
ممنون از اشعار ارسالیتون
و ممنون از اینکه سر زدید/مخلصم