یا امام رضا(ع)

با تو باشد رنگ غم هرگز نمی بیند کسی
ناخوشی حتی به کم هرگز نمی بیند کسی

بوسه میگیرم مدام از جای جای این ضریح
با رضاجان هم و غم هرگز نمی بیند کسی

کوری چشم هر آن کس از شلوغی ترس داشت
خلوتی در این حرم هرگز نمی بیند کسی

ما در اینجا در پی حتی شفا هم نیستیم
وقت درد از ما قسم هرگز نمی بیند کسی

تا ابد در پنجره فولاد میبینم بهشت
پس از اینجا جز کرم هرگز نمی بیند کسی

دست بردار از عقائید تا قیامت نیستم
پا کشم پس یک قدم هرگز نمی بیند کسی

گوشه گوشه از حرم دارالشفای عالم است
درد زیر این علم هرگز نمی بیند کسی

در حرم مردن کجا در گوشه ی بستر کجا
لذت اش در خواب هم هرگز نمی بیند کسی

محسن صرامی