شعر محرم و صفرشعر مصائب اسارت شام

گُـذرِ روضـه

گُـذرِ روضـه از این مرحله زجرآور بود
شـرح اوضـاعِ بـدِ قـافـله زجـرآور بود

ریسـمان بود و گـلوهای زِ گُـل نازک تر
بیش از آن هُرم تنِ سلسله زجرآور بود

بیش از آتش و خاکسـتر و سنگ لب بام
پایْ کوبی و دَف و هلهله زجرآور بود

چند کودک ز رویِ ناقه زمین افـتادند
بانگ افـتادن از آن فـاصـله زجرآور بود

مثل خُشـکیدگیِ صورتِ نیلوفرهــا
اشکِ پـاهـایِ پُر از آبلـه زجرآور بود

خارجی خواندنِ اولادِ عـلی و زهـرا
بیش از هر چه در آن غـائِـله زجرآور بود

به خُدا بیشتر از بدْ دهنی کردنِ شِمر
دیـدنِ قَهـقَـهه ی حـرملـه زجرآور بود

گفتم الشّام وَ الشّام وَ الشّام , از بس
طرزِ توضیح در این مسئله زجرآور بود…

محمّد قاسمی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا