شعر شهادت حضرت علی اكبر (ع)

اربا اربا

و خداوند بفرمود حسیـن !
کربلا میوه ی غم می چینی
پسرت را وسط گله ی گرگ
اربا اربا شده اش می بینی
اربا اربا شده یعنی اینکه ؛
استخوانهای به هم ساییده
تکه های متلاشی شده…آه
مثل تسبیح ز هم پاشیده

کربلا…روز عطش…ظهری گرم
پیرمردی که غمین افتاده
پدری روی دو زانو گریان
پسری روی زمین افتاده…

و حسین گریه کنان گفت علی
آسمان دود شده در نظرم
اینهمه زخم چرا در تن توست؟!!!
حمزه ی لشکر من ای پسرم

آه برخیز که با هم برویم
تو که از حال پدر آگاهی
اینچنینی که ز هم بگسستی
به گمانم که عبا میخواهی…

 نیما نجاری

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا