شعر مدح و مناجات اميرالمومنين (ع)

امام اوست

قسم به خالق بى چون و صدر بَدر انام

که بعد سید کونین، حیدر است امام

امام اوست، به حکم خدا و قول رسول

که مستحق امامت بُود ز نصّ کلام

امام اوست که چون پاى در رکاب آورد

روان ز طى لسان کرد هفت سبع تمام

امام اوست که دست بریده کرد درست

نه آن که کرد به صد حیله وصله بر اندام

میانه ی حق و باطل چگونه فرق نهد؟!

مقلّدى که نداند حلال را ز حرام

اسیر چاه طبیعت، کجا خبر دارد؟

که مبطلات کلام است و واجبات کدام؟!

«فغانى» از ازل آورده بهر چند زوال

به خود نساخته از بهر التفات عوام

سفینه ی دلم از مدح شاه پر گوهر است

گواه حال بدان، علم عالم اسلام

جواد هاشمی ( تربت )

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا