تو بمان

تو بمان بعد تو دل منتظر سوختن ست
خیمه ها بعد پدر در خطر سوختن ست

لب خشک تو و ظهر و حرم و این دل من
هر کجا می نگرم من خبر سوختن ست

همه آزارِ به احمد به تو یک روزه رسید
چونکه خورشید فقط معتبر سوختن ست

ای موذن که امامت همه شایسته ی توست
این عبا مال تنت که سپر سوختن ست

دیدن پهلوی تو کهنه ترین زخم من ست
که هنوز این پدرت خونجگرِ سوختن ست

از غم تشنگی من ، تو چنین افتادی
تن تو جمع شده این اثر سوختن ست

 حامد آقایی