دلم زار شد

نبودی ببینی دلم زار شد

به دست کسی چشم من تار شد

نبودی ببینی چگونه پدر

خرابه به فرق من آوار شد

برای من عمه ز بس گریه کرد

نبودی ببینی که بیمار شد

بیا و مرا از خرابه  ببر

خرابه هم از گریه بیزار شد

ز درد سر و  درد بازو  پدر

دوباره یتیم تو  بیدار شد

همینکه من از اهل‌بیت ‌توأم

برای همه باز انکار شد

من هر روز با روزه سر می‌کنم

وَ گریه برای من افطار شد

کجا بودی ای نور چشمان من

نبودی ببینی دلم زار شد        

رضا باقریان