شعر وروديه محرم

روضه میگیرید

گفت شیخی غافل از دنیا و دین
روی منبر نکته ای بر سایرین..

کای عزاداران که دل دل میکنید!
جای واجب کار باطل میکنید!

مردمی که اشکتان هرروزه است!
واجب اصلی نماز روزه است!

روضه میگیرید هرشب تا سحر
غافلید ای شیعیان از این خبر…

که حسین بن علی در کربلا
شد برای واجبات دین فدا

سینه زن هستید با سوز و گداز
خواب میمانید هنگام نماز

تا به کی باید در این بدعت نشست؟!
این عزادارایتان بی فایدست!

مستحب است این عزاداریتان
سوخت واجب پای کم کاریتان

آن میانه پیرمردی مو سپید
زد بروی صورتش ناله کشید

کای ز مذهب غافل و از دین جدا
روی منبر کذب میگویی چرا؟؟

در مرام و مسلک دین شما؟
اصل بهر فرع میگردد فدا؟

اصل امام است و نماز از فرع دین..
اصل را بالا ببین از سایرین!

بی امامت دین فقط لفاظی ست..
این نماز و روزه هاتان بازی است..

تا ولایت هست دین با عزت است
دین ما اصل و اصولش هیات است

این سیاهی ها چه غوغا کرده است!
حوزه ها را روضه احیا کرده است.

مستحب میخوانی اش ای بی ادب!
هرچه واجب زنده از این مستحب!

پنج اصل دین و ده تا فرعیات
از نماز روزه تا حج و زکات

زیر دین روضه های زینب اند
روضه ها دار و ندار مذهب اند

پس بدان هم نوکری هستی ماست..
هم نماز صبح نوکرها اداست

سید پوریا هاشمی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا