شعر روضه در و دیوار

یک بار نه , شدی تو گرفتار بارها

برخورد کرد سینه و مسمار بارها

دشمن مگر نَفَس نَفَست را شنیده بود

بد زد به استخوان تو انگار بارها

 پهلو شکسته , سینه سوراخ , جای خود

سر , ماند بین آن در و دیوار بارها

ممتد لگد به درب که زد سقطِ غنچه شد

اینگونه بود محنت و آزار بارها

یک بار ناله ابتایت بلند شد

 گفتی کجاست حیدر کرار بارها

وقتی که استغاثه تو بی جواب ماند

پیچید ذکر مهدی اَت اینبار بارها

ماندی به زیر درب و ز روی تو رد شدند

آمد به خانه دشمن قدّار بارها

دیدی که دست حیدر کرار بسته است

دیدند ((یا علی)) ز تو بسیار بارها

دستت فتاد چون به کمربند مرتضی

بازو نشانه رفت , ز کفّار بارها

شخصیت پیمبریِ تو به کوچه ها

تحقیر شد مقابل انظار بارها

حاج محمود ژولیده