شعر مناجات امام حسین(ع)

ای غبار حرمت تاج سر نوکرها
نوکری ات شده تنها هنر نوکرها

بابی انت و امی یا “اباعبدالله “
ب فدایت همه مادر پدر نوکرها

در قیامت تو به فکرمن و امثال منی
می شوی سنگ صبور و سپر نوکرها

عده ای را طلبیدی به زیارت اما
نشده روزی شان بیشتر نوکرها

کشته ی اشک چه داریم برایت بدهیم
ای به قربان تنت چشم تر نوکرها

کاش مانندشهیدان خودت آخر عمر
بگذاری سر زانوت سر نوکرها

ببری تاکه به همراه خودت میمانی
جلوی درب جنان منتظر نوکرها

ای که درعلقمه خم شدکمرت میبینی
ازمصیبات تو خم شد کمر نوکرها

اربعین پای پیاده به حرم می آییم
میشود پخش در عالم خبر نوکرها

محمدحسن بیات لو