پلک های زخمی ات

دیده ات را باز کن بر زخم ما مر هم ببند
این چنین مگذار مارا بار ما را هم ببند

مشکل افتاده به کارم فاطمه اعجاز کن
بار دیگر پلک های زخمی ات را باز کن

التماس تو کنم یا که خدایت را ، مرو
رو به قبله گشته ای یا قبله رو کرده به تو

با سکوتت فاطمه خانه خرابم می کنی
مثل این مردم تو هم داری جوابم می کنی؟

فاطمه حرفی بزن چیزی بگو جان علی
چند روز دیگری هم باش مهمان علی

زانوان زخمی ام می لرزد از این واهمه
من در این دنیا بمانم لحظه ای بی فاطمه

ای عروس موسپیدم آرزو ها داشتم
من قدم با عشق تودر این جهان برداشتم

قول های آن شب پیوندمان یادت که هست
حرف هایی که به روی سر در دل نقش بست

یاد داری قول دادی پیر پای هم شویم
در غریبستان دنیا آشنای هم شویم

کی قرار این بود تنها قامت تو بشکند
قامت تو بشکند تا حرمت من نشکند

بی قرار از داغ تو در بین آب و اتشم
از امانت داری ام دارم خجالت می کشم

آشیان دلخوشی های مرا برهم زدند
همسرم را ظالمانه پیش چشانم زدند

بشکند دستی که بازوی تورا زهرا شکست
پشکند پایی که بی رحمانه آن در را شکست

گرچه با آن صحنه ها جانم رسیده بر لبم
امتداد این جسارت می رسد بر زینبم

موسی علیمرادی