یا حسین ابن علی
باز می تابد شعاعِ نور از بیتُ الولا..
چشمِ بد بادا همیشه دور از بیتُ الولا
از لبِ ختمِ رسولان..شکر می بارد فقط
این چنین خیزد گلِ مشکور از بیتُ الولا
“دلبری آمد که دل را می برد از دیگران”
“با نمک تر نیست از دلدار قطعاً در جهان”
آمده یاری که در هفت آسمانها دلرباست
آمده شاهی که چون شیرِخدا..مشگل گشاست
نام زیبایش حسین و جایگاهش سینه ها
این گلِ با آبرو..آئینه ی خیرالنساست..
“در دلِ ظلمانیِ شب قرصِ مهتاب آمده”
“مژده ای سینه زنان واللّه ارباب آمده”
آمده جانی دوباره بر دلِ طاها دهد..
آمده شوری دوباره بر تنِ مولا دهد..
صورتاً زهرا نشان و طینتاً ختمی مآب
آمده تا که طراوت بر دلِ زهرا دهد
“فاش و بی پرده بگویم شورِ محشر آمده”
“زاده ی خیرالنسا..مانندِ حیدر آمده”
کیست این آقا که عالم را مصّفا کرده است
با نفس هایش جهانی را معّلا کرده است
دامن زهرا شده پُر نور از قنداقه اش..
با دمش دلهای مرده باز احیا کرده است
“حضرت عشق ست این آقا جمالش منجلی ست”
“این پسر نامش حسین ابن علی ست”
مثلِ فُطرس بال و پر وا کن کنارِ این پسر
پس طوافی کن تو امشب بر مدارِ این پسر
مثلِ یک‌کشتی نجاتت می دهد از بیکسی
جود و بخشش هست دائم بینِ کارِ این پسر
“موج و رحمت موجِ عزّت لطفِ یزدان آمده،”
“از چه ساکت مانده ای شاهِ شهیدان آمده”
شکر می گویم که سالارم حسین ابن علی ست
درتمامِ بُرهه ها یارم حسین ابن علی ست
بسته ام دل را به تارِ موی او از ابتدا
عالمی داند که دلدارم حسین ابن علی ست
“روز میلادش تمامِ دردهایم شد دوا”
“مطمئنم می برد آقا مرا هم کربلا”
محسن راحت حق