یا زهرا

ز بس که هست به جسمم جراحتی تازه..
ز لاله ساخته ام باغ جنتی تازه.

به دست لاغر من لقمه نیز سنگین است
کشیدم از علی امشب خجالتی تازه

زنی به نیت خنده عیادتم آمد
خدا کند که نباشد عیادتی تازه

مگر که گریه ی یک زن چه اذیتی دارد؟!
رسیده باز به حیدر شکایتی تازه

علی به حجره ی من هرزمان که سر بزند
به غیر گریه نداریم صحبتی تازه

نفس کشیدن پهلو شکسته آسان نیست
مصیبتی است وَ پشتش مصیبتی تازه

دوماه پیش چنان سیلی بدی خوردم
که هست بررخم انگار ضربتی تازه

لباس های قدیمی بزرگ‌ شد به تنم
بیار جامه ی نو بهر قامتی تازه

سه چهار مرتبه مردم ولی به عشق علی..
خدا به فاطمه اش داد فرصتی تازه!

سید پوریا هاشمی