یا علی اکبر(ع)

رفت و یک محشری به راه افتاد
یک تنه لشگری به راه افتاد
ثانی حیدری به راه افتاد
شِبهِ پیغمبری به راه افتاد

هر که آمد جلو سرش را باخت
لشگری را به دردسر انداخت

زده یکباره تا دلِ لشگر
شد فراری عدو به دور و بر
کرده محشر به پا علی اکبر
خواست برگردد و ولی دیگر …

خون به چشمان اسب بارید و
مرکبش راه را نمی دید و …

چشم های عقاب شد بسته
داشت می رفت نرم و آهسته
می خورد ضربه ضربه پیوسته
وای از دست نیزه ، از دسته …

پیکرش ذره ذره می ریزد
از تنش ذره ذره می ریزد

مثل تسبیح پاره ای هر جا
هر طرف رفته زیر دست و پا
پهن باید شود عبایی تا
پدرش ، یک به یک علی ها را

بعد تو می شود حسین تنها
بعد تو خاک بر سر دنیا…
مهدی شریف زاده