مرا به غیر شما با کسی که کاری نیست
غریب و بی کسم و جز تو هیچ یاری نیست
قرار بود که اصلا فمن یمت یرنی…
مرا بکش که مرا طاقت و قراری نیست
حالتان خوب نیست کدبانو
نان چرا میپزی عزیز دلم…
حین برخواستن ز بستر خود
لب چرا میگزی عزیز دلم..
سید نیما نجاری
بابا سه روز هست تنم درد میکند
حتی تمام پیرهنم درد میکند
بابا…تو را… حُشین اگر گفته ام ببخش
دندان…زبان…لبم…دهنم…درد میکند…!.
سید نیما نجاری
وقت اداء حلقی بعضی حروف ها
تصویر می شوند برایم لهوف ها
مقتل نوشت جای “اذا شمس کوّرت”
با چکمه آمدند به گودی کسوف ها
از من گرفته طاقت و صبر و قرار, لب
شهر مدینه منتظر انفجار , لب
پا بر زمین گذاشت , نبی سجده اش گرفت
یعنی که زعفران دهن است و انار لب
نگاه خسته ی تان ماتمی به دل انداخت
برای سینه ی ما روضه ی محرم ساخت
دوباره پیرُهن مشکی عزای شما
و باد می وزد از مشهد رضای شما
فضه سه روز هست تنم درد میکند
حتی نفس نفس زدنم درد میکند
شرمنده ام که شستن زخمم به دوش توست
شرمنده ام که پیرهنم درد میکند
از راه دور نوکر خود را صدا بکن
قدری به این سفیر خودت اعتنا بکن
تنها…شکسته…خسته و شرمنده امحسین
مسلم غریب گشته برایش دعا بکن
مادر ندارد,
شاهی که تنها مانده و لشگر ندارد
آنقدر زخمی ست
,جایی برایبوسه بر پیکر ندارد
در بین گودال,
افتادهو عمامه ای بر سر ندارد
می دید زینب,
اما چنیندر خاک و خون باور ندارد
دورش شلوغ است,
حالا کهتنها مانده و یاور ندارد
می گفت زینب,
شاید کهقاتل همرهش خنجر ندارد
با گریه می گفت,
ای کاش میشد پیرهنش را بر ندارد
گودال تنگ است,
صحرا مگرجایی از این بهتر ندارد
بر روی سینه,
نیزه نزنوقتی که او سپر ندارد
کشتید اما,
دیگر چراانگشت و انگشتر ندارد
وقتی که لب هاش,
خشک استتاب خیزران تر ندارد
می گفت دشمن,
کارشتمام است او که آب آور ندارد
با کینه میزد,
می گفتفرقی با خود حیدر ندارد
یک سو رباب است,
بیچارهتنها مانده و پسر ندارد
صد حیف حالا,
آبآمده اما علی اصغر ندارد
یک سو رقیه,
غیر ازفرار او چاره ای دیگر ندارد
با تازیانه,
دیگرمزن که طاقت این دختر ندارد
ای وای زینب,
دربین نامحرم چرا معجر ندارد
نیمانجاری
امسال شیوه ی سخنم فرق میکند
بایاحسین حسین دهنم فرق میکند
هرچند از زمین و زمان طرد گشته ام
در روضه ی عزای حسین مرد گشته ام
عمه افطار به خرما میکرد
رطب حاصل بین الحرمین
جرعه ای آب…به گریه میگفت
به فدای لب عطشان حسین…!.
از من گرفته طاقت و صبر و قرار,لب
شهر مدینه منتظر انفجار , لب
پا بر زمین گذاشت , نبی سجدهاش گرفت
یعنی که زعفران دهن است و انار لب