شعر محرم و صفر

بگذارید کناربدنش گریه کنم
بگذارید به بی سرشدنش گریه کنم

دست بوست گرچه آمد از هوا تیری سه پر
دید چشمت سوی خیمه می دود آنجا نشست

ای برادر تو ز پا افتاده ای؟
بین گودال بلا افتاده ای؟

چیزی نمانده است , سبکبال تان کنند
چیزی نمانده است,که بد حال تان کنند

از چه چنین تو در تب و تابی ؟ , علی بخواب
این ناله نیست مال بی آبی , علی بخواب

دارم از سوی خیمه می آیم
از هو الهوی خیمه می آیم

آورده ام در شهرتان خاکسترم را
آیات باقی مانده بال و پرم را

تا اینکه نیزه ای بدنش را به خون کشید
گرگی رسید و پیرهنش را به خون کشید

دید چشمش به آسمان وا بود
تشنه بود و میان خون ها بود

وای من خیمه ها به غارت رفت
گیسویی روی نی پریشان شد

زانو بغل گرفت ؛ که بابا بیاورد
یک سر شبیه حضرت یحیا بیاورد

زلف خوش بوی تو بر هم چقَدَر پیچیده
چشم و ابروی تو بر هم به نظر پیچیده