ای سوره ادب

بر روی خیمه رفتنت اما گذاشتند
جایی برای بوسه ام آیا گذاشتند ؟

ای سوره ادب ، تو بزرگی کن و ببخش
رویت اگر که بی ادبان پا گذاشتند

رفتند تا بشارت قتل تو را دهند
سر نیزه را به سینه ی تو جا گذاشتند

دست تو را غلاف نزد، تیغشان برید
داغ تو را به سینه ی زهرا گذاشتند

تو‌ پیشمرگ شاه شهیدی و قبل از او
جسم تو را به معرض گرما گذاشتند

می خواستند بر بخورد بر غرور ما
پاشیدن تو را به تماشا گذاشتند

ناصر دودانگه