شعر مناجات امام حسن مجتبی(ع)

یا اَیُّهَا الاَمیر , تَصَدَّق عَلَی الاَسیر
یا اَیُّهَا الکَبیر , تَصَدَّق عَلَی الصَّغیر

یا اَیُّهَا العَزیز , تَصَدَّق عَلَی الذَّلیل
من پَستِ بی نظیرم و تو شاهِ بی نظیر

یا اَیُّهَا الکَریم , درِ خانه باز کن
صف بسته است,پشت درت یک جهان فقیر

بالای درب خانه ی تو , حق نوشته است …
با خطّی از طلای بهشتی , “گدا پذیر”

یا رازِق الفَقیر , به کم قانعم نکن …
خسته شدم از این همه رزقِ بخورنمیر

یک بار هم ز کوچه ی ماها گذر بکن
کلّی گدا نشسته همیشه در این مسیر

یکدم کنار من بِنِشین و بگو … بخند
یا اینکه اخم کن به من اصلا بگو بمیر

این مالِ بد به غیرِ شما مشتری نداشت
هستید , در خریدن این بنده , ناگزیر

رضا قاسمی