لشکر کوفه

لشکر کوفه به اشکبصرم می خندند

همه دیدند شده خونجگرم می خندند

نخل امید مرا چون کهز ریشه کندند

دور تا دور تن گلپسرم می خندند

پاسخ ناله ی من هلهلهی لشکر شد

هر چه گویم :”پدرم … من پدرم” می خندند

ای جوان بر سر بالینتو من پیر شدم !

به خم افتادگی درکمرم می خندند

ز پریشانی جسم توپریشان شده ام

چون که گم کردم علیراه حرم می خندند

 رضا رسول زاده