منصب نوکری

سمت نوکریش را که به هرکس ندهند

پر طاووس قشنگ است به کرکس ندهند

پخته ی عشق بشو تا که به اوجت ببرند

که در این میکده پیمانه به نارس ندهند

خوب و بد در نظر دلبر ما یکسان است

باده ی ناب به یک شخص مشخص ندهند

گر که رفتی پی دیدار کریمان خوش باش

چون محال است که دیدار تو را پس ندهند

زائرش شافی دردست و به محشر شافع

این مقامات به عیسای مقدس ندهند

اشک را روزی هر چشم نکرد است حسین

میوه ی تازه که بر شاخه ی پر خس ندهند

بکن این جامه ی دنیا ز تنت چون عابس

سوختن در غم او را به ملبس ندهند

سجده ی شکر بجا آر که عبدش هستی

منصب نوکریش را که به هر کس ندهند

شاعر: سید پوریا هاشمی