دوباره اشك غم از گونه ام سرازير است
امام حيِّ من! احياي بي تو دلگير است
دوباره ليله ي قدر آمد و گمان دارم
مقدر است نيايي؛ فراق تقدير است
كسي ورق نزند خاطرات هجران را
كتاب بي كسي ام بي نياز تفسير است
مبين كه دست تمنا به آسمان دارم
هنوز پاي دل من به خاك، زنجير است
گرسنه آمده ام پاي سفره ي سحرت
كه ديده و دلم از شام بي كسي سير است
رواست تا كه فدايت كنم جواني را
ز فرط معصيت افسوس كه دلم پير است
براي اين شب جمعه مرا به كوفه ببر
چرا كه كرب و بلا در نجف زمينگير است
دليل مرگ علي نيست ضربه ي شمير
چرا كه قاتل مولا قلاف شمشير است
محمدعلي بياباني