باغ و بهار میرود

باغ و بهار میرود از خانه ی علی
پـرزد کبوتر حرم لـانـه ی علی

بارِ مصیبت تو سماوات را گرفت
انبوه درد ها همه بر شانه ی علی

بارفتن تو فاطمه… حیدر تمام شد
آه ای زمانه،پرشده پیمانه ی علی

هرگز زخاطرم نرود ناله های تو
آتش گرفت غنچه وُ حنّانه ی علی

دیوارو در به حال دلم گریه میکند
دارد اثر زخون تو کاشانه ی علی

سجاد زارع مولایی