شعر شهادت حضرت زهرا(س)

چندیست ماه از آسمانش رو گرقته
با درد و غمها و مصیبت خو گرفته

گیسوی زینب را به سختی شانه میزد
آهسته آهسته ولی بازو گرفته

هجده غزل از عمر او می رفت اما
هنگام قدقامت چرا زانو گرفته

سردر میان چاه دارد تا نبیند
رنگ خسوفی راکه تا ابرو گرفته?

جبریل هم در شادی زینب شریک است
وقتی که مادر دست خود جارو گرفته

کم کم صدای منتقم می آید انگار
برخیز از جا کشتی پهلو گرفته

 مجید قاسمی