شعر اربعین

راه نجف تا کربلا

در اعتکاف کنج ایوان طلایم
آواره‌ی راه نجف تا کربلایم

این راه، راه مهدی صاحب زمان است
ای کاش باشد در کنارش رد پایم

گاهی دلم در بند ایوان نجف ماند
گاهی میان قتلگه گرم دعایم

مشایه را با هروله با ذکر عباس
تا کربلا، از مروه در سعی و صفایم

پیوسته مجنون حسینم تا بمیرم
زیرا که تنها با غم او آشنایم

راه نجاتی جز حسین بن علی نیست
یارب مکن یک لحظه ار داغش جدایم

اذن زیارت را گرفتم از خراسان
پیچید در سرتاسر مشهد صدایم

هم در نجف، هم کربلا، هم کاظمین و
هم سامرا ، ممنون الطاف رضایم

ای کاش مرگم می رسید آن لحظه ای که
در اعتکاف کنج ایوان طلایم

 روح‌اله‌ گائینی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا