شعر مناجات امام حسین(ع)

تو طبیب حاذق و من هم که بیمارم حسین
نسخه ای را مرهمت فرما که تب دارم حسین

الدواء عند الحسین و الشفاء عند الحسین
قاب گشته بین خانه, روی دیوارم حسین

باز هم داری بر احوالم ترحّم میکنی
با وجودی که تو میدانی گنهکارم حسین

باورم هرگز نمی گردد که راهم داده ای
خواب میبینم عزیزم! یا که بیدارم حسین

به من بی آبرو! هم آبرو بخشیده ای
من تمام عزّتم را از شما دارم حسین

چشمه ی چشمم دو روزی هست که خشکیده است
من از این چشم بدون اشک بیزارم حسین

یا عزیز الله, از رویت خجالت میکشم
من خجالت میکشم از اینکه سربارم حسین

پیش هر کس میروم, فوراً جوابم میکند
تو پناهم میدهی! هرچند بی عارم حسین

جان زهرا (سلام الله علیها) هیچ وقت, از خانه بیرونم مکن
من که جایی را ندارم, ای کس و کارم حسین

ابراهیم لآلی