با این سکوت حال على را نگاه کن
جانم بگیر و حال مرا رو به راه کن
زهرا بلند شو که حسن نیمه جان شده
رحمى به حال بدِ این قرص ماه کن
این بچه ها بدون تو دق مرگ مى شوند
فکرى براى خانه ى بى سر پناه کن
باشد بخواب..و خواب ز چشمان من ببر
باشد بخواب و روز على را سیاه کن
گیرم که ظرف حسینت پر آب شد
فکرى براى تشنگىِ قتلگاه کن…
آرمان صائمى